Gwiazda spadająca
Czytelnik, 1980
Gustaw Erikson, syn króla szwedzkiego Eryka Szalonego i Karin, córki strażnika miejskiego, po strąceniu ojca z tronu nie miał szans na odzyskanie korony. Skazany już we wczesnym dzieciństwie na śmierć, cudem uratowany i wywieziony ze Szwecji, dorasta w Polsce, nie pamiętając kim jest, zapominając ojczystego języka, układając sobie życie na nowo – do czasu, gdy komuś wyrwie się podsłuchane słowo, że jest bękartem. Urażony i zrozpaczony, ucieka z przyjaznego dotąd domu, postanawiając samotnie stawić czoła życiu. Odnaleziony i odstawiony do szkoły prowadzonej przez jezuitów, dowiaduje się w końcu, kim jest i kim być powinien.
Dwuczęściowa
powieść Jadwigi Żylińskiej opowiada o losach Gustawa, syna króla Eryka,
żyjącego w latach 1568-1607. Narracja pierwszej części prowadzona jest
przez samego Gustawa, opisującego swoje życie w sposób chaotyczny, w
licznych, zazębiających się retrospekcjach, czasem powtarzanych i
analizowanych z różnych punktów widzenia. Książę jawi się jako człowiek
nieszczęśliwy i wyobcowany, pozbawiony ojczyzny i bliskich, zagubiony
wewnętrznie, szukający swojego miejsca w świecie, dla którego syn
zamordowanego króla jest zagrożeniem; nawet jeśli sam nie pragnie
korony, może stać się narzędziem w rękach tych, którzy zechcą się nim
posłużyć. Odsyłany od jednego władcy do innego, liczący na wsparcie
królów czy cesarza, wędruje po Europie w poszukiwaniu środków do życia i
odrobiny szczęścia.
Czytaj dalej...
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz