Przekleństwo
Wydawnictwo Literackie, 1980
Konflikt
między królem Bolesławem a biskupem Stanisławem był brzemienny w
skutki. Nie tylko podzielił naród, ale i legł u podstaw wygnania
Szczodrego wraz z żoną i synem. Po śmierci króla na obczyźnie Mieszko
musi zaopiekować się matką i sam podejmować ważne decyzje. Osiągnąwszy
dojrzałość wraca z Węgier do Krakowa, by być bliżej druhów wiernych jego
ojcu, w młodym księciu upatrujących przyszłego władcę, mającego zasiąść
na tronie po pokonaniu uzurpatora.
Mieszko,
książę piękny i prawy, uosobienie szlachetności i rycerstwa, nie chce
wracać do ojczyzny na czele obcego wojska, woli odczekać i osiągnąć cel
własnymi siłami sprzyjających mu polskich rodów. Jako wzór do
naśladowania i obiekt zachwytu ludu stanowi element, którego musi się
obawiać jego stryj. Zwłaszcza że Włodzisław Herman jest człowiekiem
słabym, ciągle niedomagającym, niezdecydowanym i niepewnym, w podjęciu
każdej decyzji szukającym wskazówek palatyna Sieciecha, właściwego
motoru działań, które tak dotkliwie osierociły kraj. Herman jest
postacią w rodzie Piastów wyjątkową – pozbawiony zdolności swoich
dziadów, bez charyzmy i wewnętrznej siły, wzbudza wzgardę i
lekceważenie, a posłuch wymusza podpierając się siłą i autorytetem
Sieciecha. W dodatku za żonę bierze siostrę cesarza, Niemkę Judytę
Marię, która, jak wcześniej Oda i Rycheza, nastawiona jest przeciw
wszelkim przejawom polskości i aktywnie popiera politykę proniemiecką,
traktując naród polski jako gorszy i zgoła barbarzyński. To ona właśnie
postara się, by nikt nie stanął na drodze do tronu jej ewentualnego
potomka, to na nią niedwuznacznie wskazuje Autor jako na sprawczynię
śmierci Mieszka.
Czytaj daalej...
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz